دعا و زیارت

با سلام و عرض ادب:

در ادامه جلسه قبل باید ببینم دعا در قرآن چه جایگاهی دارد.

از میان آیات شریفه قرآن دو آیه بیشتر از از همه اهمیت دعا را می رساند:

1. آیه 77 از سوره مبارکه فرقان : « قُلْ ما يعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّى لَوْ لا دُعاؤُكُمْ »

بگو اگر دعايتان نباشد پروردگار من اعتنايى به شما ندارد.

2.آیه 60 سوره غافر : « وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِى سَيدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ »

يعني پروردگارتان گفته: مرا بخوانيد تا اجابت‌تان كنم كسانى كه از پرستيدن من كبر مي‌ورزند به خوارى به جهنم وارد خواهند شد.

امام محمد باقر عليه السّلام در تفسير و تبيين اين دو آيه چنين فرموده است:
منظور از كلام خداوند كه مي‌فرمايد: ان الذين يستكبرون... دعاست كه برترين عبادت دعا مي‌باشد. و از آن گرامى سؤال شد آيا زياد قرآن خواندن بهتر است يا زياد دعا كردن.
امام عليه السّلام فرمود:
دعا خواندن، آيا نشنيده‌اى كه خداوند متعال مي‌فرمايد:
«قل ما يعبو ابكم...»
بگو اگر دعايتان نباشد پروردگار من به شما اعتنايى ندارد.

در قرآن اغلب آياتى كه به عبارت ربّنا مزين شده بيانگر اين واقعيت است كه اهل ايمان را ارشاد فرمايد تا چه چيزهايي را با چه جملاتى از خداوند تبارك و تعالى طلب كنند.

ان شاء الله در مباحث آینده بیشتر به این موضوع می پردازیم.